به اهي ميتوان دل را زمطلبها تهي كردن كه يك قاصد براي بردن صد نامه بس باشد

بنام خداي مهربان
درك اين مسئله كه متاسفانه بسياري از ديگراني كه در دور وبر ما هستند ما را درك نمي كنند به مقداري صبر و تحمل و بقولي حلم نياز دارد.و واقعيت پيش روي ما نيز همين است كه ديگر نميتوان با آن كلنجار رفت و بايستي اين را پذيرفت .ما نبايد انتظار داشته باشيم كه همه آن كساني كه ما با ايشان وارد تعامل شده ايم و زندگي ميكنيم و بنوعي در ارتباط با آنان هستيم ما را آنطور كه بايد بفهمند و بشناسند .و البته گفتم كه درك اين مسئله بسيار حايز اهميت است.در زندگي روز مره ما با خيليها ارتباط داريم و سخن ميگوييم و كار ميكنيم و دائم در معرض سوءبرداشت آنان از اعمال و رفتار خويش هستيم .دو ستاني كه ما را درك نمي كنند .همسري كه از رفتار و يا حتي گفتار ما استنباط بد و اشتباهي دارد.و بالاخره همكاري كه اين سوء برداشتها باعث برخورد هاي ناجور و ناراحت كننده با او ميشود.....و آيا ميتوان
ازاين اشتباهات جلو گيري كرد ؟ من ميگويم : ميشود جلوي خيلي ازين سوءتفاهم ها را گرفت ولي هرگز نميشودآن رابه صفر رساند .و انتظار اينكه همگي مارا كاملا بفهمند يك انتظار عبث و بيفايده است همان طور كه ما نيز نسبت به ديگران نميتوانيم يك فهم و درك صد در صد درست ارائه بدهيم.بنابراين بايستي بكوشيم كه رفتار ما مطابق با اصول معاشرت و گفتار ما نا برخورنده و انديشه ما نسبت به ديگران اصولي و منطقي و صحيح با شد تا بتوانيم تا حدي به ارمان هايمان در دستيابي به يك تعامل صحيح و مطلوب در جامعه و همگنان برسيم.
بدرود- عليرضا